Cabo Finisterre, het einde van de wereld
In iedere parochiewijk wordt er dezer dagen in Finisterre feestgevierd. De harmonie van de marine speelt een mooie avondserenade. Maar snel wordt het luidruchtiger. Als pelgrims gaan we om 10 u slapen, rondom ons dreunen de beatgeluiden tot vier uur in de morgen.
Het nog wat slaperige Finisterre ontwaakt onder een schitterende zon en dat levert mooie kiekjes op.
De wandeling naar de kaap is slechts drie kilometer, maar in de voormiddag geraken we er niet. Eerst genieten we mee van de processie waar St Rochus onder doedelzakbegeleiding rondgedragen werd. Ook hier ontbreekt het afschieten van buskruit niet.
Daarna maken we in de Igrexa de Santa Maria kennis met een koppel uit Honfleur. De man van 67 heeft de camino frances over twee jaar gespreid: eerst vanuit Le Puy naar St Jean en het volgende jaar van St Jean naar Santiago. Het Franse deel moet bijzonder mooi zijn, goed 0m weten.
Een koppel uit Maastricht, Fien & Huub, draagt de rugzak mee op een karretje. Ze zijn van 1 mei op pad en moeten nog drie kilometer afleggen om op 3000 km te komen. En dat is precies de afstand tot Cabo Finisterre.
De wandeling naar Cabo Finisterre is beslist de moeite, maar de nevel vanuit de Atlantische oceaan speelde ons af en toe parten. Toch kregen we nog de kans om enkele mooie foto`s te maken.
En eindelijk daar is het einde van de wereld, ten minste tot de 15de eeuw. Want toen vertrokken vanuit deze kustlijn verschillende ontdekkingsreizigers , maar wij komen vrijdag terug naar de Lindendreef.
Foto op het einde van wereld tot 15de eeuw
