donderdag 11 september 2008

Nog even als toerist naar Compostela

Na een tweede nacht muziek in Finisterre lag het stadje er ´s morgens vredig bij.


We vertrokken om 8 u met de bus terug naat Santiago, en naar Spaanse gewoonte met een niet aangekondigd overstapje in Bahia. De tocht hoofdzakelijk door het binnenland nam 2,5 uur in beslag.

Een voorspoedige terugreis
Poort die met het heilig jaar in 2010 opengaat, bleef voor ons gesloten.
Onze tocht zat erop, we hebben het geluk van de andere pelgrims als toeschouwer kunnen ervaren.
Morgen vertrekken we na een verrijkende pelgrimsstocht om 11u25 via Londen Std terug naar huis.

woensdag 10 september 2008

Cabo Finisterre

Cabo Finisterre, het einde van de wereld

In iedere parochiewijk wordt er dezer dagen in Finisterre feestgevierd. De harmonie van de marine speelt een mooie avondserenade. Maar snel wordt het luidruchtiger. Als pelgrims gaan we om 10 u slapen, rondom ons dreunen de beatgeluiden tot vier uur in de morgen.




Het nog wat slaperige Finisterre ontwaakt onder een schitterende zon en dat levert mooie kiekjes op.



De wandeling naar de kaap is slechts drie kilometer, maar in de voormiddag geraken we er niet. Eerst genieten we mee van de processie waar St Rochus onder doedelzakbegeleiding rondgedragen werd. Ook hier ontbreekt het afschieten van buskruit niet.




Daarna maken we in de Igrexa de Santa Maria kennis met een koppel uit Honfleur. De man van 67 heeft de camino frances over twee jaar gespreid: eerst vanuit Le Puy naar St Jean en het volgende jaar van St Jean naar Santiago. Het Franse deel moet bijzonder mooi zijn, goed 0m weten.
Een koppel uit Maastricht, Fien & Huub, draagt de rugzak mee op een karretje. Ze zijn van 1 mei op pad en moeten nog drie kilometer afleggen om op 3000 km te komen. En dat is precies de afstand tot Cabo Finisterre.



De wandeling naar Cabo Finisterre is beslist de moeite, maar de nevel vanuit de Atlantische oceaan speelde ons af en toe parten. Toch kregen we nog de kans om enkele mooie foto`s te maken.

En eindelijk daar is het einde van de wereld, ten minste tot de 15de eeuw. Want toen vertrokken vanuit deze kustlijn verschillende ontdekkingsreizigers , maar wij komen vrijdag terug naar de Lindendreef.

Foto op het einde van wereld tot 15de eeuw

dinsdag 9 september 2008

Etappe 14: Sardinero - Fisterra, 10 km

De laatste etappe

Het begint slecht. De ganse nacht heeft het geregend en ´s morgens plenst het er lustig op los. Spijtig, nu we langs de zee komen, moeten we onze regenuitrusting aantrekken. Maar het ruikt er heerlijk naar de zee en het uitzicht is prachtig.



Onze hospita had ons verteld over de fiestas in Fisterra. Drie dagen lang wordt Virgin del Carmen gevierd. En Carmen doet haar werk perfect. Terwijl we in de vismijn de mis bijwonen - iedereen was er op zijn paasbest "das en mooie outfit" het is hier echt feest - komen er tegen twaalf uur opklaringen.
De processie wordt een mooie afsluiter voor onze pelgrimstocht: op de tonen van de harmonie van de marine en het plaatselijke goede zangkoor wordt Carmen tot aan de zee gedragen voor de zegening.
Dan rest ons nog het diploma in de albergue.
Ons diploma van Fisterra


Fisterra is te mooi om er zomaar doorheen te lopen. Morgen maken we nog een wandeling naar Cabo Finisterre. Donderdagochtend keren we terug naar Santiago.

Etappe 13: Olveiroa - Sardinero, 31 km

Het wordt alsmaar mooier
We hebben enkele kilometers afgeweken van de camino om een rustigere slaapgelegenheid te vinden. En dat lukte aardig uitgezonderd de maaltijd. De extra kilometers om terug op de camino te komen legden we af in de nevel. Snel kwam de zon en was de natuur weer op zijn mooist.


En stappen maar, het zouden er vandaag 31 worden.



Daarna volgde volgens de gids een van de langste en eenzaamste stukken van de camino. Het werden vijftien mooie kilometers.
In het anders godverlaten Ermita nosa senora das Neves was het de lokale bedevaartsdag. Tegen de wand van het piepkleine kerkje was er een misviering. We hebben er zeker vijftien minuten stil genoten van de sfeer van een echt bedevaartsoord. Een sfeer die de pelgrimsmis in Santiago niet kan brengen.
Uiteindelijk de zee. De zalige pure wind uit de atlantische oceaan snoven we al kilometers lang op.


`s Avonds de tweede test voor de Leo. En nu hebben we hem te stekken, deze orujo is de beste.

maandag 8 september 2008

Onze verdere planning...

We zijn de camino Fisterra gestart en zijn ondertussen een vijftigtal kilometer voorbij Santiago, meer bepaald in Olveiroa. Morgen zien we de atlantische kust. En hopelijk blijft het weer nog enkele dagen goed, want donderdag nemen we de bus terug naar Santiago.

zondag 7 september 2008

Etappe 12: Negreira - Olveiroa, 33 km

Prachtig

Eindelijk hebben we gisteravond gambas a la plancha gevonden. Het was een gerecht om duimen en vingers af te likken. En Leo we hebben de avond met "Urujo herbas" afgesloten, maar we denken dat er meerdere testen vereist zijn alvorens we beslissen.


De tocht naar de provincie A Coruña was ongeloofelijk mooi.

Wales, Bretanje, de omgeving van O Cebreiro van alles zat er een snuifje in. Hoe de zon de mist opslorpte en daarna voluit voor een ganse dag begon te schijnen: we kregen het vandaag zomaar cadeau.

Pelgrim in de nevel

Pelgrim in de zon


Eindelijk mooi gezelschap

De klim naar de top van de Monte Aro - 500 meter - zorgde voor mooie vergezichten.




Op weg naar Olveira: Embalze de Ferrenza


Eigen droogconstructie aan het hotel

zaterdag 6 september 2008

Etappe 11: Santiago - Negreira 23 km

Onze aankomst in Santiago sloten we af met lekkere Merluza. We misten wel de gezellige sfeer van de uitstappen van de Lindenstappers. Net voor het slapengaan kregen we nog een extraatje: een typisch Spaanse formatie onder de bogen van het Concello.



In ons vertrouwde hotel Horreo kregen we hetzelfde "appartementje" als verleden jaar. De Spanjaarden hadden duidelijk het weekend al ingezet, tot vier uur ´s morgens bleef het rumoerig.

´s Morgens goed ontbijt gehad in ons vertrouwde hotel in Santiago. Tijdens het ontbijt maken we kennis met een dappere Duitser van 72 met zijn Argentijnse echtgenote, die gestart waren in Roncevalles.

Daarna gingen we het volgend avontuur tegemoet. Al snel verdween de kathedraal van Santiago achter ons in de mist. Binnen enkele dagen zien we ze terug, hopelijk in de zon.





Het werd een bijzonder mooi en afwisselend parcours, maar regelmatig doken door de stormschade van de dag voordien extra hindernissen op. Extra aandacht voor de was op je rugzak was zeker vereist.




Wat oorspronkelijk een vrij vlak parcours leek, was behoorlijk heuvelend door de talrijke riviertjes - van de zeespiegel naar 300 m op een drietal kilometer. De prachtige Romeinse brug " Ponte Maceira" over de Rio Tambre met het vredig dorpje ernaast is indrukwekkend. Beslist een rustpauze waard.



In de albergue in Negreira kwamen we goed op tijd aan. De was en de plas konden we rustig doen. Gezellig buiten eten in de zon met een fles Crianza. Glazen waren er niet, dan maar uit achtergebleven Dannone-potjes. Onze verslaggeving over de volgende etappe kan wel eens minimaal of nihil zijn. We gaan ten slotte naar het middeleeuwse eind van de wereld.



Al snel bleek dat de pelgrims - hoofdzakelijk "jongeren" - maar bleven toestromen. Onze nachtrust leek verder weg dan ooit. We kozen voor de vlucht.



Onze bedden hebben we afgestaan aan een sympathiek Iers koppel. Ze waren ons heel dankbaar. Ondertussen namen wij een hospedaje met iets meer luxe.


Alles wijst erop dat de toestand morgen nog benarder wordt.

vrijdag 5 september 2008

Etappe 10: Theo - Santiago de Compostela, 13 km

Tijdens de nacht kregen we stormweer vanuit Engeland. We vertrokken een uur later dan gepland in guur regenweer. Toch gelukten we er in om rond 11 u in Santiago toe te komen, onze credencial op te halen en de pelgrimsmis met de botafumero om 12 u bij te wonen.




In de namiddag kunnen we weer genieten van een stralende zon. Morgen stappen we verder richting einde van de wereld, Fistera.


donderdag 4 september 2008

Etappe 9: Caldas de Reis - Teo, 30 km

's Morgens had een van ons zich overslapen, zodat we pas om 9.30 u konden vertrekken. Gelukkig vonden we al vlug een heilzame bron, waar ook Nadal, Sastre, Sanches en de Spaase voetbalploeg passeerden. Dankzij die heilzame werking verliep de tocht zeer voorspoedig.



De sporen van de brand in een wijde omgeving rond Santiago waren nog duidelijk zichtbaar.

Het werd een gezonde dag, ´s morgens warmwaterbronnen en ´s namiddag gezonde groenten en fruit van een typische overdekte markt in Padron.

Onze ganse etappe was droog en zonnig, het landschap begint sterke gelijkenissen te vertonen met het typische Galicië van verleden jaar.

woensdag 3 september 2008

Etappe 8: Pontevedra - Caldas de Reis, 23 km

Ons hostal was even voorbij de stad, we namen in de voormiddag de bus terug om Pontevedra te bezoeken. Helaas zorgde het regenweer voor lege terrasjes. Maar het blijft één van de mooiste steden die we doorkruist hebben. Toen we ze de avond voordien in ijltempo doorkruisten bij een aangename zomertemperatuur geleek het sterk op Salamanca.




Wanneer we ´s middags de etappe begonnen, bleef het bijzonder regenachtig.



Typische wijnbouw in het zuiden van Galicië

In Caldas hadden we ieder al een mooie slaapkamer uitgezocht, maar bij de inschrijving bleek het geen albergue meer. We mochten er niet binnen.