Nevelige start met zalig geurende eucaliptussen
Naar goede gewoonte van verleden jaar, leven we tot 16u op twee appels, twee pruimen en gelukkig de grany´s van Magda. In de eerste stop waren ze blijkbaar nog met vakantie. Na acht kilometer volgt de tweede in Pedra Furada, een echte pelgrimsstop maar enkel met koffie.
De route is eindelijk veiliger en flink mooier. We hebben voor vandaag slechts twintig kilometer gepland, een ommetje kan er wel bij. Naar het bedevaartsoord op de Monte Franqueria, een klim van 300 meter. Boven hebben we de zon, maar door de nevel kunnen we de oceaan helaas niet zien.
Naar goede gewoonte van verleden jaar, leven we tot 16u op twee appels, twee pruimen en gelukkig de grany´s van Magda. In de eerste stop waren ze blijkbaar nog met vakantie. Na acht kilometer volgt de tweede in Pedra Furada, een echte pelgrimsstop maar enkel met koffie.
De route is eindelijk veiliger en flink mooier. We hebben voor vandaag slechts twintig kilometer gepland, een ommetje kan er wel bij. Naar het bedevaartsoord op de Monte Franqueria, een klim van 300 meter. Boven hebben we de zon, maar door de nevel kunnen we de oceaan helaas niet zien.
Capela Monte Franqueira
Uiteindelijk wordt de korte etappe toch nog best zwaar. Wanneer we rond drie uur Barcelos binnenwandelen, loopt de temperatuur in de schaduw op tot 31 graden.
Barcelos: sympathiek stadje en een belangrijk centrum van kunsthandwerk. De beroemde veelkleurige haan, de held van een pelgrimslegende en symbool van het Portugese toerisme, wordt hier gemaakt.
´s Avonds logeren we in het Arantes-hotel, en wie komt daar buiten : de Fons met de Luxemburger, die we de dag voordien in Rates hadden ontmoet.
